Voar, voar, voarei...

Ela sempre está aí, con nós... Ás veces non a vemos, non a temos en conta... Esquecémola! Pero ainda así segue formando parte do noso ser... Este corto que é dos meus preferidos (xa o sabedes) está adicado a ela... A IMAXINACIÓN! E a eses nenos e nenas que todos somos ou fomos algún día e que, en momentos como o que estamos a vivir, debemos deixar, polo menos, que asome!